Cirque du Soleil : KOOZA

Noel havası aralık ortalarında başlar ocak ortalarına kadar sürer bizim buralarda...
Noel hediyelerimizden biri de, işte tam noel zamanı Paris'e gelen Cirque du Soleil gösterisiydi. Kooza.

Perşembe akşamı Boulogne'daki Grand Chapiteau sirk alanına doğru yola koyuluyoruz.

Yerimiz şahane, hemen sahnenin önündeyiz.
Cirque du Soleil'in, Las Vegas'ta gördüğüm 4-5 gösterisinin ardından hayranı olduğumu, yaptıkları işi çok beğendiğimi söylemiştim.
Herşey Canada'daki ana evlerinde hazırlanıyor. Büyük bir çadır var, seçmeler orda yapılıyor, kareografiler orda belirleniyor ve hatta kostumler orada dikiliyor, orada deneniyor yani tüm oyun ilk defa orda oluşturuluyor.

Sonra bu gösteriler ya dünyaya satılıyor turneler halinde, ya da direk olarak Las Vegas'taki casinolara satılıyor, tabi ki de exclusitivity'si ile beraber.
Malum, her Cirque du Soleil gösterisi Vegas'taki en fazla gelir getirecek casinolara satılamıyor, hal bu olunca bazı gösteriler dünya turnesi odaklı tasarlanıyor.

Cirque du Soleil Kanadalı sokak sanatçısı Guy Laliberté'nin biri finansçı diğeri sanat yönetmeni iki arkadaşıyla beraber kurduğu bir sanat fabrikası... Klasik sirk anlayışının dışına çıkarak sirklerinde felsefe olarak hayvan kullanmayan, sadece insan performansina değer veren bir kurum.

KOOZA 

Kooza, Cirque du Soleil'in orijinal sirk anlayışına ve sirkin kökenine döndükleri bir gösteri.
Geleneksel sirk conceptinin iki dalını bu gösteriyle bünyesinde birleştiriyorlar:
Akrobatik Performans ve Palyaççoluk Sanatı

Concept: The Innocent

Cirque du Soleil gösterilerinden tecrübeliyiz, her gösterinin bir teması oluyor.
Kooza'nın teması "Masum". 
Bu dünyada yerini bulmaya çalışan, masum ve biraz aptal-komik bir karakterin gösteri boyunca akrobatlarla olan "komik", eglenceli yolculuğu...

Kooza'ya dair yapabileceğim en büyük eleştiri zaten gosterinin temelinde yani konseptinde.
Bir kere Kral gibi, soytarılar gibi, pickpoketçı ve bad dog gibi animasyon yaratması beklenen, akrobatlar ve esas göstericiler hazırlanırken sahneyi oyalaması beklenen figürlere gösteri dahilinde gereğinden ve haddinden fazla yer verilmiş olmasi.
Yani zaten son derece kısa süren bu gösteride kralın ve soytarısının o pek te komik olmayan performansını izlerken çoğu zaman sıkıldım ne yalan söyleyeyim.
Bence çok uzun ve gereksizdi.

Gösterinin içeriğine gelince...

Şimdi yiğidi öldür hakkını ver. 
Gösterideki en en en mükemmel bölüm benim için üç Çinli kızın o elastik gösterisiydi. O nasıl bir sırt öyle... Sanki kemik yok, kas yok tamamen her yöne kıvrılabilen, eğilip büküleblien bir lastik. 
Insan vücudunun esneklikte sınır tanımadığı dudak uçuklatan bir bölüm. 
Kostümleri de böyle asker desenli gibi alacalı bulucalı bir desen olunca kimin kolu, kimin bacağı, kimin sırtı nerde, kim kimin üzerinde eğildi, büküldü, büzüldü, kaybolduk bir ara resmen.
Olağanüstü bir performanstı.

Bu Çinli kızlardan sonra en beğendiğim tramplenden atlamalı akrobatik gösteriler oldu.  
Hemen hemen tüm akrobatların kullanıldığı havada bilmem kaç salto attıktan sonra birinin omzuna düştükleri gösteri. Ve hatta ayaklarında büyük sopalarla bile atladıkları gösteri. Gerçi çok ta hata yaptılar. Elbette çok zor hareketler ama söz konusu Cirque du Soleil olunca hatayı tolere etmekte zorlanıyor insan. Yine de çok iyiydi.

Bir ipte iki cambaz oynamaz diyen atalarımıza inat iki cambazın ip üzerinde segiledikleri gösteri ve
çemberlerle dans eden kızın özellikle transparan kıyafetiyle yaptığı gösteri fena değildi. Gösteriden çok kızın vücudunu izlemişiz hepimiz, çıkınca tek konuştuğumuz o oldu gösterisine dair.

Tek tekerlekli bisikletin üzerinde kızı evirip çeviren çeşitli akrobatik hareketlerle dans eden adamın gösterisi de en başta etkileyiciydi ama sonra fazla tekrarlara dayanan bir performanstı. Fena değildi.

Bunun dışındaki diğer performanslar şu ana kadarki tüm sirk tecrübelerime dayanarak söylüyorum çok ortalamaydı. Ama herkes benim gibi düşünecek diye birşey yok; benim çıtam yüksek, beklentilerim büyük...

Bir kere buradan Cirque du Soleil yöneticilerini içtenlikle kınıyorum, zira elimizdeki gösteri programından tam üç performans eksik sundular gösterilerini.

Yuvarlak şişme balonlar üzerinde yapılan gösteri yoktu.
Trapezden atlama gösterisi yoktu.
Ve her zaman bir sirk gösterisinde sona saklanan, ölüm tekerleği performansi yoktu. 
Ki bu ölüm tekerleği, bu tarz gösterilerin lokomotifi gibidir. Kapanış onunla yapılır ve herkes nefes nefese, soluğunu tutarak izler. Bundan mahrum kaldık. Neyse ki iki hafta önce Pinder Sirki'nde bu gösterilerden şahane bir tane izlemistik.

Üç bölümü eksik sundular.
Gösteri tam 20'de başladı. Tam 22'de bitti.
Bu 2 saate verdikleri 20 dakika ara ve esasen göstericiler hazır olana dek bizi oyalamak üzere orda bulunan palyaço animasonlarının uzun showları dahil.

Bu iki saatten benim çıkardığım sonuç Cirque du Soleil diye her gösteriye atlamamak, ya da büyük bir beklenti içine girmemek.
Ya da... Las Vegas'a tekrar yolum düşsün diye önüme çıkan her dilek ağacına bağlanacak çaputları şimdiden bir kenarı koymak.

Zira Kooza beni hiç kesmedi...

Ama yine de Cirque du Soleil yani, ne kadar kötü olabilir ki? 
Siz yine de bulmuşken kaçırmayın derim.

KOOZA

Cirque PİNDER 

Neredeyse Cirque du Soleil Water THE DREAM 

Cirque du Soleil Beatles : LOVE 

Cirque du Soleil Sensual . ZUMANITY

Cirque du Soleil Ppwer: MYSTERE

Cirque du Soleil Epic: KA